Nasi skrzydlaci sąsiedzi


To, że nie jesteśmy jedynymi mieszkańcami naszego domu, odkryliśmy wiosną ubiegłego roku. Najpierw nie wiedzieliśmy, co oznaczają te dziwne odgłosy z poddasza. Nie było to chrobotanie, więc myszami się nie martwiliśmy. Jednak coś żywego z pewnością, gdzieś tam się zagościło. Wyraźnie tuptanie małych łapek trochę nas niepokoiło. Zastanawialiśmy się, jakie jeszcze szkodniki mogą zamieszkać na strychu. W marcu poznaliśmy odpowiedź. To po rynnie tuptały łapki pary kosów. Ptaki rozgościły się, nie na strychu, a właśnie w przestrzeni miedzy rynną i dachówkami.
W słoneczne, sobotnie rano, usłyszeliśmy cichutkie głosy piskląt. Wydało nam się, jakby wiosna przyszła do nas bardziej, jakby osobiście weszła do naszego domu. W ogrodzie zadzieraliśmy głowy, starając się coś zobaczyć. Dwa małe czarne ptaki o pomarańczowych dziobach, zaczęły ciężką pracę. Pisklęta domagały się pożywienia. Rodzice latali całymi dniami, tam i z powrotem, starając się zamknąć małe dzióbki. Pisk z czasem się zmieniał, stawał się mocniejszy, silniejszy i bardziej stanowczy. Cichł na chwilę, by znów wybuchnąć jakby ze zdwojoną siłą. Rodzice nie ustawali w wysiłkach. Co jakiś czas, któreś z nich przysiadywało w bezpiecznej odległości od gniazda i z uwagą rozglądało się wokół. Gotowe bronić młodych przed każdym, potencjalnym zagrożeniem. Na szczęście pod naszym dachem pisklęta były bezpieczne. My w sobotnie i niedzielne ranki, pozwalając sobie na lenistwo, wsłuchiwaliśmy się w muzykę tych maleństw i zastanawialiśmy się, kiedy wylecą z gniazda? kiedy zaczną swoje dorosłe życie?
W ciepły majowy dzień, najpierw wyleciał jeden, potem drugi i kolejny. Rodzice krążyli ponad dachem pilnując, by żaden inny ptak nie zakłócił pierwszego dnia dorosłości ich dzieci. Przyszła kolej na ostatniego ptaszka. Odważnie wyleciał z gniazda, ale jego lot był niepewny. Nagle zakołysał się w powietrzu, machnął jeszcze dwa razy skrzydełkami i runął w dół. Spadł na kamienną ścieżkę w naszym ogrodzie. Już się nie poruszył. Z ciężkim sercem uprzątnęliśmy, to co pozostało po próbie wzbicia się w chmury. Rodzice jeszcze kilka godzin latali między dachem i drzewami nawołując swoje czwarte pisklę. Nie chcieliśmy tego słuchać. Świadomość, że wiemy więcej, była bardzo przykra.
Minął rok i znów usłyszeliśmy tupot małych łapek. Nasi „sąsiedzi” wrócili z dalekich krajów. Teraz sprzątają stare gniazdo i zakładają nowe. Wiemy, że i w tym roku wiosna przyjdzie do nas z piskiem młodych ptaków. Mam tylko nadzieję, że tym razem wszystkie wyfruną wysoko, tak wysoko, że zniknął nam z oczu w promieniach majowego słońca.
AS

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Pasjans

Obraz
Czasem tak od niechcenia i trochę dla relaksu, a może i dla zapomnienia, rozkładam pasjanse. Jak wiedźma, szukam w kartach czegoś, jakiejś odpowiedzi na niezadane pytania. Ktoś bardzo mądry powiedział, że tajemnica pasjansa polega na tym, że nie można się przy nim śpieszyć. Teraz człowiek śpieszy się zawsze, czasem wydaje mi się, że nawet odpoczywanie w pośpiechu, jest w dobrym tonie. Ja, zatem na tę jedną chwilkę, na moment całkiem nieprzyzwoicie się nie śpieszę. Długo rozkładałam karty z papieru o pięknych koszulkach z widokami Krakowskich uliczek. Któregoś dnia odkryłam, że w opcjach dodatkowych mojego telefonu komórkowego mam różnego rodzaju pasjanse. Zatem zaczęłam rozkładać karty nawet ich nie dotykając. Jeden przycisk i układają się w równe rządki na małym ekranie. Taka przyśpieszona wersja niespieszenia się. Pewnego dnia dostałam update – nowa edycja, super opcje. Już mi się nie podoba, to już nie jest relaks. Ten mały komputerek zlicza moje wyniki i milcząco je przedstaw...
Czytaj więcej

Jak to powiedzieć?

Obraz
Językiem zajmuję się na co dzień od wielu, wielu lat. Podchodziłam do tego tematu z wielu strony, starałam się patrzeć z różnych perspektyw i jak to w życiu bywa rezultat też był różny. Gdy przyjechałam do Holandii język stał się językami . Od dawna zajmuję się tematem dwujęzyczności, ale ostatnio zainteresowałam się tym, co nietypowe w językach, co swoiste. Chciałam wiedzieć, jakie słowa występują w jednym języku a nie ma ich w drugim. Wiem, że w języku niderlandzkim nie ma odpowiednika słowa „ rodzeństwo ” a w języku polskim takiego, które oddałoby znaczenia słowa „ borrel ”- spotkanie znajomych przy piwie lub winie. Zaczęłam przeszukiwać sieć tropiąc tego typu słowa. Szukałam takich, które występują tylko w danym języku a nie ma ich w innych, ze szczególnym uwzględnieniem języka polskiego. Nie było to trudne, znalazłam ich wiele. Nadal nie wiem, dlaczego nie ma ich w moim języku ojczystym, bo wszystko, co opisują już kiedyś przeżyłam. Dlaczego słowa, które wydają się być tak zwy...
Czytaj więcej

Największy pchli targ w Europie!

Obraz
W końcu odwiedziliśmy pchli targ w IJ halach w Amsterdamie. Co trzy tygodnie rozstawiane są tam kramy, ale z nieznanego nam powodu, do tej pory nie udało nam się tam wybrać. Wiedzieliśmy, że jest to nie tylko największy tego typu bazar w Holandii, ale również w Europie. Zazwyczaj jest tam około 500 kramów. Jednak w czasie miesięcy letnich stoiska rozstawione są na zewnątrz i jest ich jeszcze więcej - 750!Musieliśmy w końcu zobaczyć to na własne oczy. Dojazd okazał się bardzo prosty. Samochód mogliśmy zostawić na bezpłatnym parkingu bardzo blisko targu. Wychodząc z parkingu skierowaliśmy się w lewą stronę, przeszliśmy przez most i po chwili byliśmy u celu. Wstęp osób dorosłych wynosi 5€ a dzieci 2€. Odwiedziny tego targu to kilkugodzinny spacer. Bardzo szybko przekonaliśmy się, że jest to miejsce dla osób, które uwielbiają poszukiwania, przekopywania i wyszukiwania, a sama wyprawa przypomina odrobinę polowanie. Trzeba wiedzieć jak i czego się poszukuje, równocześnie być gotowy...
Czytaj więcej