Szok


Trzy lata temu rozpoczęłąm studia na Uniwersytecie w Amsterdamie. Pamiętam mój pierwszy dzień na uczelni. To było niesamowite przeżycie, wielki stres, ale i spełnienie marzeń - ja na Uniwersytecie w Amsterdamie. Teraz, jakiś czas później, wiem już, że to był też początek fantastycznej przygody, która, mam nadzieję, jeszcze jakiś czas potrwa. Moje pierwsze zajęcia, to była filozofia. Byłam przejęta, ciekawa i wierzyłam, że sobie poradzę. Pierwszy semestr był dla mnie prawdziwą drogą przez mękę, ale później poczułam sie jak Indiana Johns. Nie poszukiwałam co prawda Arki Przymierza, ale zagłębianie się w tajniki języka, poznawanie historii i teorii literatury - to było to!
Pierwsze zajęcia - grupa nie była liczna, mogłam zapamiętać twarze wszystkich studentów. Pierwsze, na co zwróciłam uwagę, to to, że wszyscy siedzieliśmy w kręgu - ławki nie były ustawione w rzędach. U szczytu, jak król Artur, siedział wykładowca. Człowiek, który o językach słowiańskich wie chyba wszystko. My byliśmy początkującymi rycerzami okrągłego stołu. Ustawienie stołów sprawiało, że nie było się oddzielonym od człowieka, który przyszedł przekazać nam swoją wiedzą.
Wykład trwał już dobre czterdzieści minut, gdy nagle blond studentka siedząca naprzeciw mnie, zburzyła moją romantyczną wizję króla Artura i rycerzy okrągłego stołu, wyjmując z torby drugie śniadanie. Zaczęła je rozpakowywać, obok postawiła kupek z mlekiem i zaczęła się posilać. W jednej ręce bułka a w drugiej długopis, bo trzeba notować. Czekałam na to, co się stanie. Studiowałam w Polsce i wiem, że coś takiego jest nie do przyjęcia. Zresztą dla mnie to bardziej kwestia tego jak w danej chwili człowiek powinien się zachować. Blondynka zjadła, wypiła i po prostu nadal notowała. Czyli można siedzieć przed kimś, kto posiada tytuł doktora i żuć gumę, spożywać posiłki i popijać kawę. Jak to zakwalifikować? Kilka razy słyszałam jak student zwracał się do wykładowcy per ty. Że co?!?!?
Szok, to prawda, ale co mam w zamian? Wykładowców, którzy szanują studenta. Ten, kto pojawia się na uczelni nie jest mrówką, potencjalnym kandydatem do zdeptania. Moja prośba o pomoc, nigdy nie pozostała bez odzewu. Nigdy mój brak zrozumienia tematu nie został wyśmiany. Nikt mnie nigdy nie obraził za to, że nie wiem, że jeszcze nie wiem. Nigdy nie zrozumienie jakiejś kwestii nie było przyczyną nerwów i złości. Być może gdzie indziej jest inaczej. Ja jednak dzięki ludziom, których tam poznałam uwierzyłam w istnienie własnych skrzydeł. Skrzydeł, które staram się rozpościerać z każdym dniem szerzej. Poznałam ludzi, którzy otworzyli przede mną drzwi. Teraz mogę poznawać świat, który był za tymi drzwiami ukryty.
AS

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Pasjans

Obraz
Czasem tak od niechcenia i trochę dla relaksu, a może i dla zapomnienia, rozkładam pasjanse. Jak wiedźma, szukam w kartach czegoś, jakiejś odpowiedzi na niezadane pytania. Ktoś bardzo mądry powiedział, że tajemnica pasjansa polega na tym, że nie można się przy nim śpieszyć. Teraz człowiek śpieszy się zawsze, czasem wydaje mi się, że nawet odpoczywanie w pośpiechu, jest w dobrym tonie. Ja, zatem na tę jedną chwilkę, na moment całkiem nieprzyzwoicie się nie śpieszę. Długo rozkładałam karty z papieru o pięknych koszulkach z widokami Krakowskich uliczek. Któregoś dnia odkryłam, że w opcjach dodatkowych mojego telefonu komórkowego mam różnego rodzaju pasjanse. Zatem zaczęłam rozkładać karty nawet ich nie dotykając. Jeden przycisk i układają się w równe rządki na małym ekranie. Taka przyśpieszona wersja niespieszenia się. Pewnego dnia dostałam update – nowa edycja, super opcje. Już mi się nie podoba, to już nie jest relaks. Ten mały komputerek zlicza moje wyniki i milcząco je przedstaw...
Czytaj więcej

Jak to powiedzieć?

Obraz
Językiem zajmuję się na co dzień od wielu, wielu lat. Podchodziłam do tego tematu z wielu strony, starałam się patrzeć z różnych perspektyw i jak to w życiu bywa rezultat też był różny. Gdy przyjechałam do Holandii język stał się językami . Od dawna zajmuję się tematem dwujęzyczności, ale ostatnio zainteresowałam się tym, co nietypowe w językach, co swoiste. Chciałam wiedzieć, jakie słowa występują w jednym języku a nie ma ich w drugim. Wiem, że w języku niderlandzkim nie ma odpowiednika słowa „ rodzeństwo ” a w języku polskim takiego, które oddałoby znaczenia słowa „ borrel ”- spotkanie znajomych przy piwie lub winie. Zaczęłam przeszukiwać sieć tropiąc tego typu słowa. Szukałam takich, które występują tylko w danym języku a nie ma ich w innych, ze szczególnym uwzględnieniem języka polskiego. Nie było to trudne, znalazłam ich wiele. Nadal nie wiem, dlaczego nie ma ich w moim języku ojczystym, bo wszystko, co opisują już kiedyś przeżyłam. Dlaczego słowa, które wydają się być tak zwy...
Czytaj więcej

Największy pchli targ w Europie!

Obraz
W końcu odwiedziliśmy pchli targ w IJ halach w Amsterdamie. Co trzy tygodnie rozstawiane są tam kramy, ale z nieznanego nam powodu, do tej pory nie udało nam się tam wybrać. Wiedzieliśmy, że jest to nie tylko największy tego typu bazar w Holandii, ale również w Europie. Zazwyczaj jest tam około 500 kramów. Jednak w czasie miesięcy letnich stoiska rozstawione są na zewnątrz i jest ich jeszcze więcej - 750!Musieliśmy w końcu zobaczyć to na własne oczy. Dojazd okazał się bardzo prosty. Samochód mogliśmy zostawić na bezpłatnym parkingu bardzo blisko targu. Wychodząc z parkingu skierowaliśmy się w lewą stronę, przeszliśmy przez most i po chwili byliśmy u celu. Wstęp osób dorosłych wynosi 5€ a dzieci 2€. Odwiedziny tego targu to kilkugodzinny spacer. Bardzo szybko przekonaliśmy się, że jest to miejsce dla osób, które uwielbiają poszukiwania, przekopywania i wyszukiwania, a sama wyprawa przypomina odrobinę polowanie. Trzeba wiedzieć jak i czego się poszukuje, równocześnie być gotowy...
Czytaj więcej